Prenatale screening

Wat is prenatale screening?

Prenatale screening, ook wel zwangerschapsscreening genoemd, is een medisch onderzoek naar mogelijke (erfelijke) afwijkingen bij uw ongeboren kind. Deze onderzoeken zijn niet verplicht, maar kunnen u wel duidelijkheid geven over de gezondheid en ontwikkeling van uw kind. De meest bekende vorm is de 20-weken echo, ook bekend als structureel echoscopisch onderzoek (SEO). Hierbij zoekt de specialist (echoscopist) naar eventuele lichamelijke afwijkingen, zoals een open ruggetje of een waterhoofd. Daarnaast houdt men ook de groei van het kind in de gaten, of er voldoende vruchtwater aanwezig is en kan de specialist meestal bepalen welk geslacht het kind heeft.

Vormen van prenatale screening

Gedurende uw zwangerschap kan men uw bloed regelmatig onderzoeken op infectieziekten. Deze kunnen de gezondheid van uw ongeboren kind aantasten en voor complicaties andere zorgen. Hierbij kunt u denken aan HIV of Hepatitis-B. Andere testen die u kunt laten uitvoeren zijn specifiek gericht op het opsporen van genetische aandoeningen zoals het Downsyndroom. Daarnaast is er aandacht voor het zeldzame Edwardssyndroom en pataussyndroom, waarbij kinderen meestal overlijden voor of na de geboorte. Deze onderzoeken vinden vroeg in de zwangerschap plaats en zijn niet gevaarlijk voor de gezondheid van uw ongeboren kind:

• Combinatietest:
  Hierbij combineert men een bloedonderzoek met een echo. Dit onderzoek kunt u laten uitvoeren tussen de 9 – 14 weken van uw zwangerschap. Hierbij neemt men bloed bij u af en zal er een nekplooimeting bij uw kind plaatsvinden via een echo. De dikte van de nekplooi kan een indicatie geven van het Down-, Edward of pataussyndroom. Deze test geeft alleen een kans weer, het geeft geen definitieve uitslag.
• Niet-invasieve prenatale test (NIPT):
  Dit is een bloedonderzoek bij de zwangere vrouw. U kunt dit onderzoek laten uitvoeren vanaf 11 weken zwangerschap. In uw bloed kan men DNA vinden van de placenta, ook wel moederkoek genoemd. Dit is meestal identiek aan het DNA van het kind. Hierdoor kan men niet alleen aanwijzingen vinden voor het Down-, Edward of pataussyndroom, maar ook andere aandoeningen. U mag kiezen of u deze vondsten ook wil weten.

TIP:
Er is een andere vorm van prenatale diagnostiek dat is gericht op vrouwen vanaf 36 jaar, wanneer u bepaalde medicatie gebruikt of als er een verhoogd risico bestaat op afwijkingen. Afgezien van de eerder besproken testen kunt u in deze situaties ook een vlokkentest, vruchtwaterpunctie en een uitgebreid echoscopisch onderzoek laten uitvoeren.

Vergoeding voor prenatale screening

Bij een 20-weken echo komt u in aanmerking voor een volledige vergoeding vanuit de basisverzekering. Dit geldt ook voor een counselinggesprek met uw verloskundige. Voor aanvullende onderzoeken zoals de combinatietest (168 euro) of de NIPT test (175 euro) hebt u een medische indicatie nodig van uw behandelaar. U hoeft alleen het verplicht eigen risico van 385 euro te betalen bij een NIPT test. Wanneer u echter ouder dan 36 jaar bent, komt u in aanmerking voor vergoeding van de combinatietest vanuit de basisverzekering. Hiervoor is het verplicht eigen risico ook niet van toepassing.

Mocht u geen medische indicatie of een verhoogd risico hebben, dan kunt u de kosten van de testen laten dekken via de aanvullende pakketten van de zorgverzekeraars. Hierbij is het verstandig om rekening te houden met de volgende punten:

• Er zijn verzekeraars die geen aanvullende verzekering voor prenatale screening aanbieden.
• Sommige zorgverzekeraars hebben een maximaal bedrag vastgesteld dat u per jaar kunt besteden.
• Enkele verzekeraars vergoeden een percentage van de kosten.
• Uw zorgverzekeraar kan als aanvullende voorwaarde stellen dat u eerst een kopie van uw diploma/certificaat opstuurt voordat zij overgaan tot het vergoeden van de kosten.
• Het is belangrijk om in de gaten te houden dat hoe hoger de vergoeding is die u kiest, hoe hoger de premie (het maandbedrag) zal zijn.